การจัดการกับลักษณะของมนุษย์ด้วย DX

การ แบบทดสอบอุจิดะแกรเปลิน เป็นวิธีที่ดีที่สุดในการจัดการ " ลักษณะพิเศษที่เกี่ยวกับความสามารถ" และ "ลักษณะพิเศษที่เกี่ยวกับพฤติกรรมหรือนิสัย " ของ บุคคล ด้วย DX (การเปลี่ยนแปลงทางดิจิทัล)

นิยาม DX

การเปลี่ยนแปลงทางดิจิทัลเป็น แนวคิดที่ว่า "การรุกล้ำของไอทีจะเปลี่ยนชีวิตของผู้คนให้ดีขึ้นในทุกๆ ด้าน " และมีการกล่าวกันว่าได้รับการเสนอโดยศาสตราจารย์เอริค สตอร์เทอร์มันน์แห่งมหาวิทยาลัยอูเมโอในสวีเดนในปี 2547 และโดยทั่วไปมักกล่าวกันว่าเป็นเช่นนั้น ย่อมาจาก DX.

กระทรวงเศรษฐกิจ การค้า และอุตสาหกรรมของญี่ปุ่นกำหนด DX ไว้ดังนี้ใน "DX Promotion Guidelines"

บริษัทต่าง ๆ ตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงในสภาพแวดล้อมทางธุรกิจ ใช้ข้อมูลและเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อเปลี่ยนแปลงผลิตภัณฑ์ บริการ และรูปแบบธุรกิจตามความต้องการของลูกค้าและสังคม ตลอดจนตัวธุรกิจ องค์กร กระบวนการ และวัฒนธรรมองค์กร ・ เพื่อ เปลี่ยนสภาพอากาศและสร้างข้อได้เปรียบในการแข่งขัน

แบบทดสอบอุจิดะแกรเปลิน และ DX

เมื่อมองแวบแรก การ แบบทดสอบอุจิดะแกรเปลิน ถ่ายโดยใช้กระดาษและดินสอ ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้องกับดิจิทัล
อย่างไรก็ตาม ในความเป็นจริง วิธีการตรวจสอบที่ไม่ซ้ำกันในการจัดการเฉพาะ "งาน" ของการบวกตัวเลขและ "ข้อมูล" ของปริมาณงานต่อนาทีและจำนวนคำตอบที่ไม่ถูกต้องนั้นเป็นดิจิทัล
กราฟและประโยคที่แสดงบนแผ่น ผลการพิจารณา เป็นเพียงการแสดงข้อมูลดิจิทัลเพื่อให้มนุษย์มองเห็นได้ง่าย

แบบทดสอบอุจิดะแกรเปลิน ข้อมูลหลักๆ ที่ได้จากการ ทดสอบ Kraepelin มีอยู่ 2 ประเภทด้วยกัน

1. ข้อมูลการทดสอบดิบ เช่น จำนวนงานต่อนาที จำนวนคำตอบที่ไม่ถูกต้อง อายุ เป็นต้น
2. ข้อมูล ผลการพิจารณา ตัดสินที่ได้จากการส่งข้อมูลดิบผ่านแบบจำลองการตัดสิน

แบบจำลองการตัดสินเป็นฟังก์ชันที่ได้จากการเปรียบเทียบข้อมูลดิบกับข้อมูลทางคลินิก (รูปแบบการ ทำงาน ทั่วไป รูปแบบการเรียนรู้ ความเข้ากันได้กับงานเฉพาะ อุบัติเหตุ สุขภาพ ฯลฯ) และเหมาะสมที่สุด การทำงานของผู้ทดสอบ วัตถุประสงค์ที่เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ได้รับการอัพเกรดอย่างต่อเนื่องเพื่อปรับปรุงความคมชัด

หาก คุณใช้การตัดสินบนคลาวด์ของการ แบบทดสอบอุจิดะแกรเปลิน จะมีการจัดเตรียมไฟล์ CSV ซึ่งเป็นข้อมูล ผลการพิจารณา ที่สร้างขึ้นเมื่อข้อมูลดิบถูกตัดสินโดยแบบจำลองเฉพาะ

หากมีรูปแบบการตัดสินที่ตรงกับวัตถุประสงค์สามารถใช้ข้อมูล ผลการพิจารณา ได้และหากไม่มีแบบจำลองที่ตรงกันจะวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างข้อมูลดิบหรือข้อมูล ผลการพิจารณา ที่มีอยู่และข้อมูลทางคลินิกโดย AI นอกจากนี้ยังสามารถ พัฒนารูปแบบใหม่

โปรดใช้การ แบบทดสอบอุจิดะแกรเปลิน เพื่อรับรู้ DX

ตัวอย่างข้อเสนอ DX) การใช้ แบบทดสอบอุจิดะแกรเปลิน เพื่อลดอุบัติเหตุจราจร

เป้าหมาย SDGs (เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน) เป้าหมายที่ 3 "สุขภาพและสวัสดิการสำหรับทุกคน" รวมถึงเป้าหมายที่ 6 "การลดจำนวนผู้เสียชีวิตและการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุทางถนนลงครึ่งหนึ่ง"
มีหลายวิธีในการลดอุบัติเหตุบนท้องถนน แต่ในที่นี้ เราจะพิจารณาวิธีการที่ใช้การ แบบทดสอบอุจิดะแกรเปลิน น

เพื่อ ตรวจสอบว่า แบบทดสอบอุจิดะแกรเปลิน สามารถใช้ได้หรือไม่ จำเป็นต้องตรวจสอบว่า ลักษณะพิเศษที่เกี่ยวกับความสามารถ ลักษณะพิเศษที่เกี่ยวกับพฤติกรรมหรือนิสัย ของ มนุษย์สัมพันธ์กับอุบัติเหตุทางถนนหรือไม่ โดยเปรียบเทียบ ผลการพิจารณา ของกลุ่มที่ก่อเหตุกับกลุ่มที่ไม่เคยเกิด อุบัติเหตุจราจรเป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าการกระจาย ลักษณะ ลักษณะพิเศษที่เกี่ยวกับความสามารถ และ ลักษณะพิเศษที่เกี่ยวกับพฤติกรรมหรือนิสัย แตกต่างกันอย่างชัดเจน

เรากำหนดเกณฑ์คร่าวๆ สำหรับการแยกแยะระหว่างความปลอดภัยและอันตราย โดยใช้ข้อมูลจริง เราแบ่งกลุ่มอุบัติเหตุและกลุ่มปลอดอุบัติเหตุออกเป็นสองกลุ่ม A และ B ตามลำดับ และผลลัพธ์มีดังนี้ ..

	กลุ่มอุบัติเหตุ	กลุ่มไร้อุบัติเหตุ
กรุ๊ปเอ	38%	76%
กลุ่ม B	62%	ยี่สิบสี่%
ทั้งหมด	100%	100%

เมื่อดูจากนี้แล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะแยกผู้ประสบอุบัติเหตุออกจากผู้ที่ไม่มีอุบัติเหตุโดยสิ้นเชิง แต่อย่างน้อยก็พูดได้ว่ากลุ่ม A เป็นกลุ่มที่ปลอดภัยกว่ากลุ่ม B

ดังนั้น หากกลุ่ม B ไม่ขับรถ ให้พิจารณาว่าอัตราการเกิดอุบัติเหตุจะลดลงหรือไม่
ว่ากันว่าความน่าจะเป็นที่คนญี่ปุ่นจะประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ในช่วงไม่กี่ปีมานี้อยู่ที่ประมาณ 1% ต่อปี เราจึงนำตารางข้างต้นไปใช้กับกลุ่มคนทั้งหมด 10,000 คน

	กลุ่มอุบัติเหตุ	กลุ่มไร้อุบัติเหตุ
กรุ๊ปเอ	38 คน	7524 คน
กลุ่ม B	62 คน	2376 คน
ทั้งหมด	100 คน (1%)	9900 คน (99%)

อัตราการเกิดอุบัติเหตุกลุ่ม A: 38 ÷ 7524 ≒ 0.5%
อัตราอุบัติเหตุกลุ่ม B: 62 ÷ 2376 ≒ 2.6%
ดังนั้นกลุ่ม B จึงมีอันตรายมากกว่ากลุ่ม A ถึง 5 เท่า ดังนั้นหากกลุ่ม B ตัดสินใจที่จะไม่ขับรถ อัตราการเกิดอุบัติเหตุจะลดลงจาก 1% เป็น 0.5%
กล่าวอีกนัยหนึ่ง เป็นไปได้ที่จะ "ลดอุบัติเหตุจราจรลงครึ่งหนึ่ง"
อย่างไรก็ตาม การไม่ให้กรุ๊ปบีขับ (ไม่ให้ใบอนุญาต) ไม่ใช่เรื่องจริง เพราะแม้แต่คนที่ไม่มีอุบัติเหตุ 2,376 คนก็ยังไม่สามารถขับได้
นั่นคือสิ่งที่ไอทีเข้ามา
ตัวอย่างเช่น ผลกระทบเดียวกันสามารถทำได้โดยการเปลี่ยนจากกลุ่ม B เป็น ASV (ยานพาหนะเพื่อความปลอดภัยขั้นสูง) และรถยนต์ที่ขับด้วยตนเอง

ในญี่ปุ่นทุกวันนี้ เกิดอุบัติเหตุจราจรน้อยมากในโลก แต่เห็นได้ชัดว่าแม้แต่ในญี่ปุ่น การลดลงจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นในประเทศที่ไม่มีระบบใบอนุญาตและกฎจราจร
สุขภาพและสวัสดิการสำหรับทุกคน

โปรดอย่าลังเลที่จะติดต่อเราโดยใช้ แบบฟอร์ม หากคุณไม่พบ ผู้แทนจำหน่าย ใกล้ที่สุดหรือหากคุณต้องการนำไปใช้ในหลายภูมิภาค